Slochteren – Van 20 juni tot en met 18 oktober 2020 is de tentoonstelling Svetlana Tartakovska te zien in het Koetshuis van de Fraeylemaborg in Slochteren.
Svetlana Tartakovska werd in 1979 geboren in Berditchev (Oekraïne) en woonde daar tot haar dertiende. Na een periode in Duitsland woont en werkt ze sinds 2000 in Nederland en is afgestudeerd aan de Klassieke Academie voor Beeldende Kunst in Groningen. Daarnaast studeerde ze aan de Art Academy in Florence.
Ze trok veel aandacht met haar deelname aan het programma Sterren op het doek, gepresenteerd door Hanneke Groenteman. Tartakovska won met haar portret van Joop van den Ende. Svetlana schilderde hem staand met op de achtergrond een impressie van Cyrano de Bergerac, voor Van den Ende een belangrijke en dierbare productie.
Svetlana portretteert graag mensen -vaak vrouwen- uit haar dagelijkse omgeving, waarbij hun emoties haar intrigeren. Veelal zijn dat zwaarmoedige gevoelens die ze probeert te vertalen op het doek. Zelf denkt ze dat dit te maken heeft met haar Oekraïense herkomst en haar liefde voor Russische literatuur en geschiedenis. Haar werk is stil en melancholiek en probeert de ziel van de mens te laten zien. Haar donkere kleurenpalet, met veel zwart, past hier goed bij. Maar ook met witte verf legt ze sfeervolle accenten en weet ze een bijzondere sfeer te scheppen.
De kunstenares werd geïnspireerd door de historische interieurs van de Fraeylemaborg. Met modellen dwaalde ze rond in de vertrekken en verwerkte later verschillende beelden in haar schilderijen.
Zo laat het portret “Zusjes” twee dromerige jonge meisjes zien op een geborduurde bank in de Grote Zaal van de borg. Het schilderij legt een mooie relatie tussen binnen en buiten, doordat het ene meisje peinzend het park inkijkt, de ander is verzonken in een boekje.
Een ingetogen schoonheid spreekt uit een ander portret van een jonge vrouw die in de Vestibule van de borg een donkere trap wil opgaan. De voorstelling is tot een simpele essentie teruggebracht.
Hartverwarmend in deze anderhalvemeter tijd is het schilderij van een vrouw op een Biedermeier bank die een treurig meisje omhelst en troost. De kunstenares combineert hier een krachtige schildertechniek met een gevoelige manier van uitdrukken.
