Appingedam – Woongroep Marenland wordt binnenkort opgeheven, daarmee zijn de problemen van de huurders van Marenland niet voorbij. Huurders hebben vrijdagochtend samen met Tweede Kamerlid Sandra Beckermanvan de SP een zwartboek aangeboden aan staatssecretaris Mijnbouw Hans Vijlbrief. In dit zwartboek doen huurders van woongroep Marenland hun verhaal. Huurders die in een woning wonen met ziekmakende schimmel. Huurders die al jarenlang wachten in een kapot en onveilig huis. Huurders die na versterking in een huis zitten met ernstige gebreken. Veel klachten over slechte communicatie. Veel klachten over niet serieus of afgescheept te worden. De strijd tegen ongelijkheid, de strijd voor eerlijke vergoedingen voor bijvoorbeeld zelf aangebrachte voorzieningen.
Nu Marenland wordt opgeheven en het bezit wordt verdeeld onder andere corporaties vinden de huurders dat het hoogtijd wordt dat de problemen die mede door Woongroep Marenland zijn ontstaan worden opgelost. Dat moeten de nieuwe corporaties doen, maar zij kunnen dat niet alleen. Er mag geen herhaling ontstaan van de afgelopen jaren, waarin de corporatie meer taken kreeg dan ze aankan. Ook de landelijke en lokale politiek en uitvoeringsorganisaties moeten meehelpen.
De huurders eisen D.A.D.E.N.
Duidelijkheid: Huurders moeten snel duidelijkheid krijgen, de communicatie moet beter.
Aanpak verschillen: Onrechtvaardige verschillen tussen huurders, tussen huurders en kopers, tussen buren, buurten, dorpen en wijken, in regelingen en in de aanpak van woningen, moeten worden opgelost.
Democratie: Huurders moeten meer zeggenschap krijgen. Met huurders wordt een plan gemaakt voor hun huis en buurt.
Energie: De energierekening moet omlaag. Er komt compensatie voor huurders die door de (trage) versterking een te hoge energierekening hebben. Bestaande en nieuwe woningen worden duurzaam en aardgasvrij.
Nieuwbouw en verbouw: De al jaren traag verlopende versterking en sloop-nieuwbouw wordt voortvarend aangepakt waarbij de belangen van bewoners en buurten leidend zijn. Ook woningen met gebreken, zoals schimmel, die niet in het versterkingsprogramma zitten, worden aangepakt.
In het zwartboek staan enkele schrijnende verhalen zoals het verhaal van Gerrit en Betsy Slopsema uit Middelstum. Gerrit en Betsy Slopsema hebben de afgelopen zeven jaar geleden onder een onvoorstelbare hoeveelheid ellende en een voortdurende strijd tegen Woongroep Marenland. De oorzaak van hun problemen is de versterking van hun woning in 2016, die gepaard ging met onbeantwoorde klachten, procedures en gebroken beloftes.
De Slopsema’s woonden tien jaar lang gelukkig en zonder enige problemen aan de Korenlaan 20 in Middelstum. In oktober 2015 kregen ze echter een brief van de woningcorporatie waarin stond dat hun woning zou worden versterkt. Na een inloopbijeenkomst en enkele weken uit huis te zijn geweest, keerden ze in mei 2016 terug naar hun woning. Al snel ontstonden er problemen met luchtvochtigheid en ventilatie, die ze onmiddellijk meldden bij Woongroep Marenland. Hun zorgen werden echter genegeerd.
In februari 2017 kreeg Betsy ernstige gezondheidsklachten, waaronder oogpijn. Na talloze specialistenbezoeken en behandelingen bleek dat haar hoornvlies los zat. De mogelijke oorzaak was de droge lucht in hun woning. Dit werd opnieuw gemeld bij Woongroep Marenland, maar zonder respons. In 2017 begonnen ook andere bewoners van Pilot-woningen problemen te ondervinden, en er werden drie bewonersbijeenkomsten georganiseerd waar de kwestie van de droge lucht aan de orde werd gesteld.
In november 2017 nam Gerrit contact op met het Lente Akkoord (RVO), die hem adviseerde en de zaak voorlegde aan de Stroomversnelling. Op 9 januari 2018 werd hem verteld dat het een ernstig probleem was en dat als er binnen veertien dagen geen actie werd ondernomen, hij weer contact moest opnemen met Stroomversnelling. Op 17 januari 2018 werd de opdracht gegeven om het ventilatiesysteem te meten, maar dit bracht geen oplossing voor het probleem van droge lucht.
Pas eind 2018 ging Marenland over tot actie en paste het ventilatiesysteem aan. Helaas steeg de luchtvochtigheid ver boven de toegestane niveaus. Ondanks de aanpassingen ging de situatie van de Slopsema’s en hun gezondheidsproblemen verder achteruit. In 2019 schreven ze zich in bij meerdere woningcorporaties om te verhuizen naar een seniorenwoning, maar hun problemen bleven bestaan. Ze schakelden de Huurcommissie in en het dossier groeide gestaag.
Na een hoorzitting in januari 2020, waarop de voorzitter aangaf dat de zaak niet kon worden behandeld, maar wel de gedragingen van Marenland, vroeg hij Gerrit om het dossier opnieuw in te dienen. De communicatie met Marenland leidde uiteindelijk niet tot een oplossing, en na jaren van frustratie en tegenslag accepteerden de Slopsema’s een nieuwe seniorenwoning van Woningbouwcorporatie Wierden en Borgen in Barflo.
Een verzoek om verhuiskostenvergoeding bij Marenland werd afgewezen omdat het echtpaar zelf had besloten te vertrekken. Dit was een teleurstelling voor het echtpaar, dat niet nog een langdurige juridische strijd wilde aangaan. Na jaren van stress, gezondheidsproblemen en teleurstellingen verlieten ze hun ongezonde woning in Middelstum om een nieuw hoofdstuk te beginnen. Het echtpaar blijft echter met leed en frustraties achter, in de wetenschap dat gerechtigheid niet is geschied.
Onruststokers
De staatssecretaris van Mijnbouw, Hans Vijlbrief, erkent de problemen binnen Woongroep Marenland. Hij benadrukte dat tijdens een eerdere ontmoeting met de bestuursleden van Woongroep Marenland enkele huurders werden besproken die zich actief inzetten voor hun medehuurders. Deze betrokken burgers werden met naam genoemd en soms aangeduid als ‘onruststokers’ binnen de wijk. Een voorbeeld hiervan is Kim Velleman uit Appingedam, die het voortouw nam en actie ondernam toen zich problemen voordeden met Woongroep Marenland.
Kim Velleman deelt haar persoonlijke ervaring met de problematische relatie tussen huurders en de woningcorporatie. Ze heeft waargenomen dat er veel onwaarheden worden verteld, de communicatie tekortschiet en regelmatig regels veranderen. Na twee jaar in haar nieuwbouwwoning te hebben gewoond, beschrijft ze een moeizame start waarbij ze herhaaldelijk contact heeft moeten opnemen met de woningcorporatie. Ze voelde zich daarbij slechts behandeld als een nummer. Ze ondervond problemen, zoals lekkages, die deels te wijten waren aan onvoldoende inspecties en het gebrek aan expertise bij de energiewacht. Kim merkt eveneens op dat haar tuin dermate nat is dat planten er niet kunnen groeien. Ze stuitte bovendien op problemen met het luchtfiltersysteem vanwege fijnstof, maar ze slaagde erin dit enigszins te verhelpen door het gebruik van astmafilters.
Een ander aandachtspunt dat ze benoemt, is de watervoorziening. De watertank heeft een inhoud van 180 liter en duurt vier uur om op te warmen. In een huishouden van vijf personen kunnen slechts twee personen achter elkaar douchen, terwijl de derde persoon koud water krijgt. Bovendien wordt er extra warm water gebruikt voor taken zoals afwassen en schoonmaken, waarbij onvoldoende rekening lijkt te zijn gehouden met deze behoeften. Dit heeft tot problemen geleid, zoals langere afwassessies en het onvermogen om na bijvoorbeeld een kerstgourmet te kunnen douchen.
Het zwartboek bevat talloze aangrijpende verhalen, waarbij de ene nog schrijnender is dan de andere. Staatssecretaris Hans Vijlbrief erkent dat er bij Woongroep Marenland tekortkomingen zijn in de omgang met huurders. Met de ontbinding van Woongroep Marenland wil hij ervoor zorgen dat eerdere fouten niet worden herhaald en dat de huidige problemen adequaat worden aangepakt. Daarnaast staat hij positief tegenover het voorstel van huurder Kim Velleman om een soort huurderscommissie op te zetten, bestaande uit huurders, ten behoeve van huurders.
