Nederland – Een goede gezondheid, zowel fysiek als mentaal, levert een belangrijke bijdrage aan ons levensgeluk. Gezonde mensen zijn over het algemeen zelfstandiger en doen minder een beroep op zorg, ook op latere leeftijd.
Van de volwassen Groningers geeft ruim driekwart aan zichzelf als goed gezond te beschouwen, blijkt uit cijfers van het Sociaal Planbureau Groningen. Dat is gelijk aan het landelijke percentage. In de regio’s oost en noordoost, met daarin ook de gemeente Eemsdelta, ligt het aantal mensen met overgewicht en chronische ziekten iets hoger. In Eemsdelta voelt zeventig procent van de volwassenen zich (zeer) gezond. Groningers met een lager opleidingsniveau en/of inkomen hebben een grotere kans op gezondheidsproblemen, een trend die zich in heel Nederland voordoet. Algemeen bekend is dat ook de aardbevingsproblematiek van invloed is op de gezondheid van de inwoners die daarmee worden geconfronteerd.
Chronisch zieken
Uit de Regionale Monitor Brede Welvaart van het CBS komt naar voren dat in 2020 32 procent van de Groningers kampte met een of meerdere chronische ziekten, zoals artrose en diabetes. Ziektes die een forse stempel kunnen drukken op het leven van patiënten. De gemeente Groningen telt in percentage het laagste aantal chronisch zieken: 28 procent. Het aantal mensen met chronische ziekten is het hoogste (40 procent) in de gemeenten Oldambt en Pekela, constateren onderzoekers van het Sociaal Planbureau Groningen.
Thuis wonen
Beleid vanuit de overheid is om ouderen, maar ook chronisch zieken, zo lang mogelijk thuis te laten wonen. Het is één van de maatregelen om de zorg in Nederland op de lange termijn betaalbaar te houden. En zeg nou zelf: ook als het fysiek wat minder wordt, willen we toch het liefst op onze vertrouwde stek blijven? Om dat te kunnen realiseren is in 2015 de Wet maatschappelijk ondersteuning (Wmo) in het leven geroepen. Daarop kan een beroep worden gedaan wanneer het niet meer lukt om zonder hulp zelfstandig thuis te wonen. Door een beroep te doen op de Wmo is het onder meer mogelijk om hulpmiddelen aan te schaffen. Denk bijvoorbeeld aan een rolstoel, rollator of traplift. Medische hulpmiddelen waarmee hulpbehoevenden, in ieder geval deels, hun zelfstandigheid behouden.
